Επικοινωνία

Επικοινωνήστε με τον ιατρό ή κλείστε ραντεβού.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ, ΑΙΤΙΑ & ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Στένωμα Ουρητήρα | Στένωμα Πυελοουρητηρικής Συμβολής

Το στένωμα του ουρητήρα είναι η παθολογική κατάσταση, στην οποία μειώνεται η εσωτερική διάμετρος του αυλού του ουρητήρα. Μάλιστα συνοδεύεται συχνά από τη μείωση της ελαστικότητας του τοιχώματός του κι αντίστοιχα της διατασιμότητάς του.

Το αποτέλεσμα είναι η απόφραξη, μερική ή ολική, του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος και η επακόλουθη, διάφορου βαθμού, υδρονέφρωση (διάταση) του νεφρού και του ουρητήρα.

Για να το εξηγήσουμε λίγο πιο αναλυτικά, οι ουρητήρες είναι δύο. Κάθε ένας αντιστοιχεί σ’ ένα νεφρό, αλλά και οι δύο είναι υπεύθυνοι για τη μεταφορά των ούρων από τους νεφρούς στην κύστη. Ο κάθε ουρητήρας έχει μήκος 25– 30 cm. Το άνω άκρο του ενώνεται με την πύελο του νεφρού, ενώ το κάτω άκρο φτάνει εώς την ουροδόχο κύστη. Όταν φτάσει στο τοίχωμα της ουροδόχου κύστης έχει λοξή πορεία. Μέσα στο τοίχωμά της ενισχύεται μ’ ένα ειδικό αντιπαλινδρομικό μηχανισμό, που δεν επιτρέπει στα ούρα που είναι μέσα στην ουροδόχο κύστη να επιστρέψουν στον ουρητήρα και να φτάσουν μέχρι το νεφρό.

Διακρίσεις Στενώματος Ουρητήρα

Μία ιδιαίτερη μορφή στενώματος στην αποχετευτική μοίρα του ουροποιητικού αποτελεί η Στένωση Πυελο- ουρητηρικής Συμβολής, του σημείου δηλαδή που ενώνεται ο ουρητήρας με την πύελο του νεφρού. Εμφανίζεται κυρίως στα παιδιά και επί το πλείστων είναι συγγενής (1 στα 1500 παιδιά, ενώ η αναλογία αγοριών/ κοριτσιών είναι 2:1).

Βασικά συμπτώματα

Το στένωμα ουρητήρα εμφανίζεται συνήθως ασυμπτωματικά, αλλά μπορεί να παρουσιαστεί με πόνο στην οσφύ, αίμα στα ούρα, πυρετό έως και επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας.

Διάγνωση

Στο πλαίσιο της διάγνωσης είναι ιδιαίτερα σημαντικό να καταγραφεί το ιστορικό του ασθενούς και να γίνει η αντίστοιχη κλινική εξέταση. Στη συνέχεια ο γιατρός θα χρειαστεί μία σειρά εξετάσεων και συγκεκριμένα:

Επικοινωνία

Επικοινωνήστε με τον ιατρό ή κλείστε ραντεβού.

Στένωμα ουρητήρα & κατάλληλη θεραπεία

Η πρώτη θεραπευτική αντιμετώπιση είναι συνήθως η τοποθέτηση ενός ουρητηρικού stent (pig-tail ή double j stent). Συστήνεται δηλαδή η τοποθέτηση ενός πλαστικού, εύκαμπτου σωλήνα με αναδιπλούμενα άκρα στον ουρητήρα που επιτρέπει στα ούρα να παρακάμψουν το στένωμα ή την όποια ενδοαυλική αιτία απόφραξης (π.χ. πέτρα).

Τοποθέτηση Pig Tail

Ή ουρητηρικό stent ή ενδο-ουρητηρικό stent ή double j stent είναι ένα πλαστικό, εύκαμπτο, μικρής διαμέτρου σωληνάκι με αναδιπλούμενα άκρα. Τοποθετείται σε όλες εκείνες τις περιπτώσεις όπου υπάρχει απόφραξη του ουρητήρα και γενικά του ανώτερου ουροποιητικού με σκοπό τα ούρα να παρακάμψουν το σημείο της απόφραξης.

Η τοποθέτηση του pig-tail (ενδο-ουρητηρικού stent) γίνεται με γενική αναισθησία ή με μέθη, χρησιμοποιώντας το κυστεοσκοπίο. Αυτό αποτελείται από μία κάμερα, μία οπτική, μια πηγή φωτός καθώς κι ένα μεταλλικό σωλήνα με κανάλι εργασίας.

Μετά την είσοδο στην ουροδόχο κύστη- κι αφού αναγνωριστούν τα ουρητηρικά στόμια- γίνεται μία ακτινοσκόπηση (ανιούσα πυελογραφία) και με τη χρήση υδρόφιλου, ατραυματικού οδηγού σύρματος προωθείται το pig-tail μέχρι το νεφρό.

Συχνοουρία, επιτακτικότητα, ήπια αιματουρία ή ήπιο άλγος στην περιοχή της κύστης και του νεφρού κατά την ούρηση είναι τα συνήθη ενοχλήματα, που μπορεί να εμφανίσει ο ασθενής και τα οποία υποχωρούν τις περισσότερες φορές αυτόματα ή με τη χρήση φαρμακευτικής αγωγής εάν επιμένουν.

Η τοποθέτηση του pig–tail δεν θεραπεύει τη στένωση, αλλά επιτρέποντας στα ούρα να συνεχίσουν την πορεία τους προς την κύστη υφίεται ο πόνος κι επανέρχεται η φυσιολογική λειτουργία του νεφρού. Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις η τοποθέτηση του pig–tail ως μοναδικής λύσης μπορεί να αποτελέσει την καλύτερη αντιμετώπιση για τη στένωση. Τα stents του ουρητήρα πρέπει να αλλάζονται σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Η επιλογή της θεραπευτικής προσέγγισης εξαρτάται από την αιτία, το σημείο της στένωσης ή το μήκος του στενώματος ουρητήρα.

Στα στενώματα της πυελοουρητηρικής συμβολής διενεργείται η πυελοπλαστική. Σκοπός της χειρουργικής αυτής επέμβασης είναι η δημιουργία μίας νέας, μεγαλύτερης εσωτερικής διαμέτρου αναστόμωσης της νεφρικής πυέλου με τον ουρητήρα. Η προσπέλαση μπορεί να είναι ανοικτή, λαπαροσκοπική ή ρομποτική. Στις περιπτώσεις που οφείλονται σε φλεγμονή- όπως στην οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση- ο ασθενής υποβάλλεται συνήθως σε ουρητηρόλυση, επέμβαση κατά την οποία ο ουρητήρας απελευθερώνεται από τον φλεγμονώδη ιστό που τον στραγγαλίζει και μετακινείται σε νέα θέση. Οι προτιμώμενες προσπελάσεις για αυτή την επέμβαση είναι η ρομποτική και λαπαροσκοπική.

Για μικρού μήκους στενώματα (κάτω των δύο εκατοστών) μπορεί να εφαρμοστεί η Ενδοσκοπική Oυρητηροτομία και η Eνδοσκοπικική Oυρητηροπλαστική με μπαλόνι διαστολής. Σε αυτές τις τεχνικές με τη χρήση ενός ειδικού εξοπλισμού και υπό ακτινοσκοπική καθοδήγηση γίνεται διατομή του στενώματος (με τη βοήθεια ενός ενδοσκοπικού μαχαιριδίου ή με Laser) ή διαστολή του ή συνδυασμός τομής και διαστολής, με αποτέλεσμα τη διάνοιξη του στενώματος. Μετά το τέλος της επέμβασης τοποθετείται ένας ουρητηρικός καθετήρας (pigtail).

Σε στένωμα του κατώτερου ουρητήρα, δηλαδή του τμήματος κοντά στην ουροδόχο κύστη, μπορεί να χρειαστεί η μετεμφύτευση του ουρητήρα. Σε αυτό το είδος επέμβασης και μετά την αφαίρεση του στενωμένου τελικού τμήματος γίνεται η επανατοποθέτηση του ουρητήρα στην ουροδόχο κύστη, με τρόπο που να μην επιτρέπει την παλινδρόμηση των ούρων στον ουρητήρα και στους νεφρούς (αντιπαλινδρομικό μηχανισμό). Τα καλύτερα αποτελέσματα δίνουν η ρομποτική και λαπαροσκοπική προσπέλαση.