Επικοινωνήστε με τον ιατρό ή κλείστε ραντεβού.
Η Laser εκπυρήνιση HoLEP (Laser προστατεκτομή) είναι μια πρωτοποριακή, ελάχιστα επεμβατική τεχνική που αποτελεί πλέον την πιο σύγχρονη χειρουργική λύση για την αντιμετώπιση της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη και των αποφρακτικών συμπτωμάτων ούρησης που προκαλεί.
Είναι κατάλληλη ανεξαρτήτως μεγέθους προστατικού αδενώματος και ιδιαίτερα για τους μεγαλύτερους προστάτες, δεδομένου ότι η παλαιότερη τεχνική TURis δεν δύναται να επιτύχει ριζικότητα και αφήνει συχνά υπολειμματικό ιστό, με αποτέλεσμα ένα ποσοστό ασθενών να χρειαστεί επανεπέμβαση (1 – 2,6%).
H HoLEP Προστατεκτομή είναι μια ενδοσκοπική επέμβαση όπου γίνεται εκπυρήνιση του προστατικού αδενώματος, το οποίο προωθείται στην κύστη και στη συνέχεια αφαιρείται με ένα ειδικό εργαλείο που ονομάζεται morcellator. H διείσδυση του laser στους ιστούς είναι απόλυτα ελεγχόμενη, με βάθος μόλις 0.4 χιλιοστών και με ελάχιστη απορρόφηση από την κάψα του προστάτη επιτυγχάνοντας έτσι ταυτόχρονη καυτηρίαση – αιμόσταση των προστατικών αγγείων.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα πλήρως αναίμακτο χειρουργείο, με άριστο μετεγχειρητικό αποτέλεσμα, το οποίο διατηρείται στον ασθενή για ολόκληρη τη ζωή του.
Η laser προστατεκτομή πραγματοποιείται πάντα με γενική ή ραχιαία αναισθησία. Διαμέσου της ουρήθρας εισάγεται το ειδικό εργαλείο (ρεζεκτοσκόπιο) που είναι συνδεδεμένο με μια κάμερα, προκειμένου να εντοπιστεί με ακρίβεια η περιοχή του προστάτη που πρόκειται να αφαιρεθεί, ο σφιγκτήρας, το σπερματικό λοφίδιο και τα ουρητηρικά στόμια. Στη συνέχεια και με τη χρήση υψηλής ενέργειας laser αφαιρείται το προστατικό αδένωμα, το οποίο προωθείται στην κύστη και αφαιρείται με ένα ειδικό εργαλείο που ονομάζεται morcellator.
Μετά το τέλος της επέμβασης, τοποθετείται στον ασθενή ένας καθετήρας, μέσα από τον οποίο εφαρμόζονται πλύσεις με φυσιολογικό ορό σε συνεχή βάση για λίγες ώρες.
Στα πλεονεκτήματα της μεθόδου ΗoLEP συγκαταλέγονται:
Εξέλιξη του HoLEP αποτελεί η MoLEP, που είναι η εκπυρήνιση του αδενώματος του προστάτη με τη χρήση Holmium Laser, στγκεκριμένα με το διπαλμικό Laser Moses 2.0.
Πρόκειται ουσιαστικά για μια τεχνολογία η οποία χρησιμοποιεί δύο φυσαλίδες από το Holmium Laser, με αποτέλεσμα την ταχύτερη κοπή του ιστού κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, αλλά και την πολύ καλύτερη και αποτελεσματικότερη αιμόσταση.
Η τεχνική REZUM αποτελεί μία καινοτόμο και πρωτοποριακή θεραπεία για την οριστική αντιμετώπιση της Καλοήθους Υπερπλασίας του Προστάτη (ΚΥΠ).
Είναι μία τεχνική που δε χρήζει νοσηλείας (ο ασθενής επιστρέφει στο σπίτι του την ίδια μέρα), εκτελείται συνήθως χωρίς γενική αναισθησία και δεν απαιτείται η διακοπή των αντιπηκτικών φαρμάκων. Στο τέλος της επέμβασης η οποία διαρκεί περίπου 15- 20 λεπτά, τοποθετείται ουροκαθετήρας για 3 ημέρες.
Η ανακούφιση από τα συμπτώματα επιτυγχάνεται σε δύο μόλις εβδομάδες, ενώ το μέγιστο αποτέλεσμα της θεραπείας επιτυγχάνεται εντός τριών μηνών.
Η Διουρηθρική Προστατεκτομή (TUR–P) και η πιο δημοφιλής εξέλιξή της, το TURis (TransUrethral Resection in saline), αποτελούν την πιο συχνή και κοινή επέμβαση για την Καλοήθη Υπερπλασία Προστάτη (ΚΥΠ).
Διενεργείται συνήθως με ραχιαία αναισθησία. Είναι μία ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη. Με τη βοήθεια κάμερας και διαμέσου της ουρήθρας (χωρίς τομές στο δέρμα) εισέρχεται το εργαλείο (ρεζεκτοσκόπιο) μέχρι το σημείο του προστάτη. Με τη χρήση ειδικής αγκύλης και με ενέργεια ρεύματος (διπολικού) ο υπερτροφικός ιστός αφαιρείται σε μικρά τεμάχια μέχρι την κάψα του (χειρουργική κάψα). Τα ιστοτεμάχια στέλνονται για βιοψία.
Μετά το τέλος της επέμβασης τοποθετείται ουροκαθετήρας διαμέσου του οποίου γίνονται πλύσεις με φυσιολογικό ορό σε συνεχή βάση, για την αποφυγή σχηματισμού πηγμάτων.
Η νοσηλεία διαρκεί μία μέρα (εξαιρετικά σπάνια δύο ημέρες) όσο και η διάρκεια της παραμονής του ουροκαθετήρα.
Η παρουσία αίματος στο σπέρμα ονομάζεται αιμοσπερμία και είναι πάντα ανησυχητική για τους ασθενείς.
Σε νεότερα άτομα ή χωρίς παράγοντες κινδύνου οφείλεται πιο συχνά σε φλεγμονές του προστάτη ή των σπερματοδόχων κύστεων. Σε αυτές τις περιπτώσεις η αιμοσπερμία ανταποκρίνεται στην όποια θεραπεία εφαρμοστεί ενώ μερικές φορές μπορεί να υποχωρήσει αυτόματα.
Σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας ή με παράγοντες κινδύνου η αιμοσπερμία είναι συνήθως εμμένουσα ή υποτροπιάζουσα. Εκτός από τις καλοήθεις αιτίες θα πρέπει να διερευνηθούν οι πιθανές καοήθεις όπως το νεόπλασμα του προστάτη.
Παρότι στο 50% των ασθενών δεν βρίσκουμε μία αιτία η εμφάνιση της αιμοσπερμίας πρέπει πάντα να ελέγχεται από τον Ουρολόγο.
Η παρουσία μίας ψηλαφητής σκληρίας στον όρχι, ιδίως ανώδυνης χρήζει άμεσης εκτίμησης από τον Ουρολόγο. Μπορεί να οφείλεται σε καλοήθεις καταστάσεις όπως σε μία κύστη που δεν είχε γίνει αντιληπτή προηγουμένως. Ενδέχεται όμως να οφείλεται σε κακοήθη όγκο του όρχι. Είναι μία κατάσταση που χρήζει γρήγορης διάγνωσης και άμεσης αντιμετώπισης.
Η κιρσοκήλη αποτελεί μια από τις κυριότερες αιτίες ανδρικής υπογονιμότητας, καθώς μειώνει αρχικά την κινητικότητα και στη συνέχεια την παραγωγή των σπερματοζωαρίων.
Η διόρθωση της κιρσοκήλης εξασφαλίζει τη διατήρηση της ποιότητας του σπέρματος ή τη βελτίωσή του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική βελτίωση του σπερμοδιαγράμματος στα 2/3 των ασθενών.
Ίσως το σημαντικότερο όφελος από τη διόρθωση της κιρσοκήλης είναι η αναστολή της περαιτέρω ορχικής βλάβης και των επιπτώσεών της στη σπερματογέννεση.
Η αιματουρία αποτελεί σύμπτωμα πολλών και διαφορετικών ουρολογικών παθήσεων, από τις φλεγμονές και τη λιθίαση έως το τραύμα και τις κακοήθειες. Ειδικά όταν δε συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα ή ενοχλήματα (ανώδυνη αιματουρία) κι ανεξάρτητα του βαθμού της, πρέπει να γίνεται εκτίμηση από τον Ουρολόγου για τον αποκλεισμό νεοπλάσματος του ουροποιητικού.
Ο γιατρός θα πρέπει να προχωρήσει στον διαγνωστικό έλεγχο της αιματουρίας με τη διενέργεια μίας σειράς εξετάσεων, στις οποίες περιλαμβάνονται η γενική και η καλλιέργεια ούρων, η κυτταρολογική ούρων, το υπερηχογράφημα, η αξονική κοιλίας, η κυστεοσκόπηση κι ενδεχομένως η ουρητηροσκόπηση για να διαπιστώσει την αιτία.
Κάθε άντρας άνω των 50 ετών (ή άνω των 45 εάν υπάρχει ιστορικό καρκίνου προστάτη σε συγγενή πρώτου βαθμού) πρέπει να επισκέπτεται τον ουρολόγο του για προληπτικό έλεγχο του προστάτη.
Οι εξετάσεις στις οποίες θα πρέπει να υποβάλλεται ο ασθενής είναι
το Υπερηχογράφημα Νεφρών-Κύστης-Προστάτη (προ και μετά ούρησης), η μέτρηση του PSA (Total) και η Δακτυλική εξέταση προστάτου. Ο έλεγχος αυτός θα πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 1 ή 2 έτη (βάση συμπτωμάτων και τιμών του PSA).
Το 85% περίπου των λίθων διαμέτρου μικρότερης των 5mm συνήθως αποβάλλονται αυτόματα. Όσο πιο χαμηλά (κοντά στην ουροδόχο κύστη) βρίσκονται οι λίθοι τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να αποβληθούν αυτόματα. Η συντηρητική αγωγή δεν είναι κατάλληλη για ασθενείς με παρατεταμένη απόφραξη ή εμμένον άλγος ή ταυτόχρονη λοίμωξη.
Εάν οι πέτρες είναι μεγαλύτερου μεγέθους και/ή εμποδίζουν την ροή των ούρων τότε οι νεφροί αποφράζονται και μπορεί να υποστούν βλάβη. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει είτε να τοποθετηθεί ένα ενδο-ουρητητρικό stent (pig-tail) ή να υποβληθεί ο ασθενής σε χειρουργική αντιμετώπιση του λίθου.
Πιθανόν να έχετε επίσχεση ούρων. Η επίσχεση ούρων είναι η κατάσταση, κατά την οποία ο ασθενής δεν μπορεί να ουρήσει παρότι έχει έντονη επιθυμία. Η επίσχεση ούρων διακρίνεται σε οξεία ή χρόνια.
Η οξεία επίσχεση ούρων είναι μία επείγουσα κατάσταση στην οποία χρειάζεται να τοποθετηθεί άμεσα καθετήρας στην κύστη, για να αδειάσει. Χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο και ανησυχία στον ασθενή.
Η χρόνια επίσχεση χαρακτηρίζεται από υπόλειμμα ούρων διάφορου βαθμού το οποίο εγκαθίσταται σταδιακά και η ποσότητα των ούρων μπορεί να μεγαλώνει φτάνοντας να επηρεάζει και τη νεφρική λειτουργία του ασθενή. Συνήθως δεν προκαλεί έντονα συμπτώματα οπότε συνήθως δε γίνεται αντιληπτή από τον ασθενή και ανακαλύπτεται μόνο σε υπερηχογραφικό έλεγχο.
Οι βασικότερες αιτίες είναι:
Η άνοδος του PSA, ιδίως η απότομη αύξησή του έχει περισσότερες πιθανότητες να οφείλεται σε φλεγμονή παρά σε κακοήθεια. Δεδομένου ό,τι η βιοψία προστάτη είναι μία επεμβατική εξέταση το πρώτο μέλημα του ουρολόγου είναι ο αποκλεισμός της φλεγμονής (προστατίτιδα). Εφόσον αυτή έχει αποκλειστεί τότε πριν τον προγραμματισμό της βιοψίας θα πρέπει να προβούμε στην επανάληψη του PSA σε 3-4 εβδομάδες, στο ίδιο εργαστήριο, χωρίς εκσπερμάτιση και χωρίς χειρισμούς του κατώτερου ουροποιητικού (πχ δακτυλική εξέταση ή κυστεοσκόπηση). Εάν το PSA παραμένει αυξημένο τότε θα πρέπει να προγραμματιστεί μία πολυπαραμετρική μαγνητική προστάτη και στη συνέχεια η βιοψία.
στα Νοσοκομεία:
στο Πολυϊατρείο:
