Επικοινωνήστε με τον ιατρό ή κλείστε ραντεβού.
Κιρσοκήλη είναι η κιρσοειδής διόγκωση των φλεβών, που είναι υπεύθυνες για την απομάκρυνση του αίματος από τους όρχεις. Αποτελεί την πιο κοινή αλλά αναστρέψιμη αιτία υπογονιμότητας στους άνδρες, ενώ σπάνια εμφανίζεται σε παιδιά κάτω των δέκα ετών.
Πιο συχνά εντοπίζεται αριστερά (90%) για ανατομικούς κυρίως λόγους, αλλά μπορεί να εμφανιστεί δεξιά ή κι αμφοτερόπλευρα. Ο εντοπισμός δεξιάς κιρσοκήλης επιβάλλει έναν πιο λεπτομερή έλεγχο για παθήσεις οπισθοπεριτονέου, που πιέζουν τα αγγεία.
Η στάση του αίματος εντός του φλεβικού δικτύου στο όσχεο προκαλεί αύξηση της θερμοκρασίας, τοπική υποξία και παραμονή καταβολιτών, με τελικό αποτέλεσμα τον επηρεασμό της παραγωγής σπερματοζωαρίων και την ορχική υποπλασία (κυρίως σε παιδιά και εφήβους). Για άγνωστους ακόμη λόγους υπάρχει επηρεασμός και του άλλου όρχι.
Η κιρσοκήλη ταξινομείται σε:
Η διάγνωση της κιρσοκήλης γίνεται με την κλινική εξέταση και με τη διενέργεια υπερήχου (Triplex) οσχέου τόσο σε ύπτια όσο και σε όρθια θέση.
Η γενική εξέταση και η καλλιέργεια ούρων με αντιβιόγραμμα εντοπίζουν την μικροσκοπική αιματουρία, παρουσία πυοσφαιρίων στα ούρα, παρουσία λοίμωξης (εντόπιση μικροοργανισμών) ή παρουσία κρυστάλλων.
Σημαντικό να γνωρίζετε! Η κιρσοκήλη πολλές φορές είναι ασυμπτωματική κι ανακαλύπτεται στα πλαίσια διερεύνησης της υπογονιμότητας. Άλλες φορές ο ασθενής επισκέπτεται τον ουρολόγο αναφέροντας αίσθημα βάρους στο όσχεο, ενώ μπορεί να αναφέρεται πόνος που γίνεται πιο έντονος με τις κινήσεις ή την όρθια στάση και συνήθως υποχωρεί στην κατάκλιση.
Επικοινωνήστε με τον ιατρό ή κλείστε ραντεβού.
Η θεραπεία της κιρσοκήλης είναι χειρουργική, με τον τελικό σκοπό την απολίνωση (δηλαδή το δέσιμο) της έσω σπερματικής φλέβας και των κλάδων της αναγκάζοντας το αίμα στους όρχεις να απομακρυνθεί από άλλες φυσιολογικής δομής φλέβες.
Στις επεμβάσεις για κιρσοκήλη η προσπέλαση είναι είτε ανοιχτή, είτε λαπαροσκοπική είτε με τη χρήση μικροσκοπίου. Η τελευταία θεωρείται επέμβαση εκλογής, λόγω του πολύ μικρού ποσοστού υποτροπής (έως 4%) όσο και της μικρής πιθανότητας εμφάνισης μετεγχειρητικής υδροκήλης.
Η επιτυχία της αποκατάστασης πρέπει να διερευνάται με νέο σπερμοδιάγραμμα τουλάχιστον 3 μήνες μετά την επέμβαση της κιρσοκήλης κι αυτό γιατί η σπερματογένεση διαρκεί κατά μέσω όρο 74 μέρες.
Στις περιπτώσεις που το σπερμοδιάγραμμα δεν έχει βελτιωθεί σημαντικά στους 6 με 9 μήνες ή παραμένει παθολογικό μετά την επέμβαση, τότε θεωρούμε πως είτε έχει υποτροπιάσει η κιρσοκήλη (επανάληψη του υπερήχου), είτε ότι οι βλάβες που είχαν αρχικά προκληθεί στο σπερματικό επιθήλιο είναι μόνιμες και μη αναστρέψιμες. Ακόμη υπάρχει και η πιθανότητα η υπογονιμότητα να οφείλεται σε άλλη αιτία (συνήθως χωρίς τη δυνατότητα εντοπισμού της).
Η παρουσία αίματος στο σπέρμα ονομάζεται αιμοσπερμία και είναι πάντα ανησυχητική για τους ασθενείς.
Σε νεότερα άτομα ή χωρίς παράγοντες κινδύνου οφείλεται πιο συχνά σε φλεγμονές του προστάτη ή των σπερματοδόχων κύστεων. Σε αυτές τις περιπτώσεις η αιμοσπερμία ανταποκρίνεται στην όποια θεραπεία εφαρμοστεί ενώ μερικές φορές μπορεί να υποχωρήσει αυτόματα.
Σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας ή με παράγοντες κινδύνου η αιμοσπερμία είναι συνήθως εμμένουσα ή υποτροπιάζουσα. Εκτός από τις καλοήθεις αιτίες θα πρέπει να διερευνηθούν οι πιθανές καοήθεις όπως το νεόπλασμα του προστάτη.
Παρότι στο 50% των ασθενών δεν βρίσκουμε μία αιτία η εμφάνιση της αιμοσπερμίας πρέπει πάντα να ελέγχεται από τον Ουρολόγο.
Η παρουσία μίας ψηλαφητής σκληρίας στον όρχι, ιδίως ανώδυνης χρήζει άμεσης εκτίμησης από τον Ουρολόγο. Μπορεί να οφείλεται σε καλοήθεις καταστάσεις όπως σε μία κύστη που δεν είχε γίνει αντιληπτή προηγουμένως. Ενδέχεται όμως να οφείλεται σε κακοήθη όγκο του όρχι. Είναι μία κατάσταση που χρήζει γρήγορης διάγνωσης και άμεσης αντιμετώπισης.
Η κιρσοκήλη αποτελεί μια από τις κυριότερες αιτίες ανδρικής υπογονιμότητας, καθώς μειώνει αρχικά την κινητικότητα και στη συνέχεια την παραγωγή των σπερματοζωαρίων.
Η διόρθωση της κιρσοκήλης εξασφαλίζει τη διατήρηση της ποιότητας του σπέρματος ή τη βελτίωσή του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική βελτίωση του σπερμοδιαγράμματος στα 2/3 των ασθενών.
Ίσως το σημαντικότερο όφελος από τη διόρθωση της κιρσοκήλης είναι η αναστολή της περαιτέρω ορχικής βλάβης και των επιπτώσεών της στη σπερματογέννεση.
Η αιματουρία αποτελεί σύμπτωμα πολλών και διαφορετικών ουρολογικών παθήσεων, από τις φλεγμονές και τη λιθίαση έως το τραύμα και τις κακοήθειες. Ειδικά όταν δε συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα ή ενοχλήματα (ανώδυνη αιματουρία) κι ανεξάρτητα του βαθμού της, πρέπει να γίνεται εκτίμηση από τον Ουρολόγου για τον αποκλεισμό νεοπλάσματος του ουροποιητικού.
Ο γιατρός θα πρέπει να προχωρήσει στον διαγνωστικό έλεγχο της αιματουρίας με τη διενέργεια μίας σειράς εξετάσεων, στις οποίες περιλαμβάνονται η γενική και η καλλιέργεια ούρων, η κυτταρολογική ούρων, το υπερηχογράφημα, η αξονική κοιλίας, η κυστεοσκόπηση κι ενδεχομένως η ουρητηροσκόπηση για να διαπιστώσει την αιτία.
Κάθε άντρας άνω των 50 ετών (ή άνω των 45 εάν υπάρχει ιστορικό καρκίνου προστάτη σε συγγενή πρώτου βαθμού) πρέπει να επισκέπτεται τον ουρολόγο του για προληπτικό έλεγχο του προστάτη.
Οι εξετάσεις στις οποίες θα πρέπει να υποβάλλεται ο ασθενής είναι
το Υπερηχογράφημα Νεφρών-Κύστης-Προστάτη (προ και μετά ούρησης), η μέτρηση του PSA (Total) και η Δακτυλική εξέταση προστάτου. Ο έλεγχος αυτός θα πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 1 ή 2 έτη (βάση συμπτωμάτων και τιμών του PSA).
Το 85% περίπου των λίθων διαμέτρου μικρότερης των 5mm συνήθως αποβάλλονται αυτόματα. Όσο πιο χαμηλά (κοντά στην ουροδόχο κύστη) βρίσκονται οι λίθοι τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να αποβληθούν αυτόματα. Η συντηρητική αγωγή δεν είναι κατάλληλη για ασθενείς με παρατεταμένη απόφραξη ή εμμένον άλγος ή ταυτόχρονη λοίμωξη.
Εάν οι πέτρες είναι μεγαλύτερου μεγέθους και/ή εμποδίζουν την ροή των ούρων τότε οι νεφροί αποφράζονται και μπορεί να υποστούν βλάβη. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει είτε να τοποθετηθεί ένα ενδο-ουρητητρικό stent (pig-tail) ή να υποβληθεί ο ασθενής σε χειρουργική αντιμετώπιση του λίθου.
Πιθανόν να έχετε επίσχεση ούρων. Η επίσχεση ούρων είναι η κατάσταση, κατά την οποία ο ασθενής δεν μπορεί να ουρήσει παρότι έχει έντονη επιθυμία. Η επίσχεση ούρων διακρίνεται σε οξεία ή χρόνια.
Η οξεία επίσχεση ούρων είναι μία επείγουσα κατάσταση στην οποία χρειάζεται να τοποθετηθεί άμεσα καθετήρας στην κύστη, για να αδειάσει. Χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο και ανησυχία στον ασθενή.
Η χρόνια επίσχεση χαρακτηρίζεται από υπόλειμμα ούρων διάφορου βαθμού το οποίο εγκαθίσταται σταδιακά και η ποσότητα των ούρων μπορεί να μεγαλώνει φτάνοντας να επηρεάζει και τη νεφρική λειτουργία του ασθενή. Συνήθως δεν προκαλεί έντονα συμπτώματα οπότε συνήθως δε γίνεται αντιληπτή από τον ασθενή και ανακαλύπτεται μόνο σε υπερηχογραφικό έλεγχο.
Οι βασικότερες αιτίες είναι:
Η άνοδος του PSA, ιδίως η απότομη αύξησή του έχει περισσότερες πιθανότητες να οφείλεται σε φλεγμονή παρά σε κακοήθεια. Δεδομένου ό,τι η βιοψία προστάτη είναι μία επεμβατική εξέταση το πρώτο μέλημα του ουρολόγου είναι ο αποκλεισμός της φλεγμονής (προστατίτιδα). Εφόσον αυτή έχει αποκλειστεί τότε πριν τον προγραμματισμό της βιοψίας θα πρέπει να προβούμε στην επανάληψη του PSA σε 3-4 εβδομάδες, στο ίδιο εργαστήριο, χωρίς εκσπερμάτιση και χωρίς χειρισμούς του κατώτερου ουροποιητικού (πχ δακτυλική εξέταση ή κυστεοσκόπηση). Εάν το PSA παραμένει αυξημένο τότε θα πρέπει να προγραμματιστεί μία πολυπαραμετρική μαγνητική προστάτη και στη συνέχεια η βιοψία.
στα Νοσοκομεία:
στο Πολυϊατρείο:
